En de reis gaat verder (Deel 1)
Door: Marten in de bergen
Blijf op de hoogte en volg martenoso
04 Maart 2013 | India, Pabekh
Zo! Precies een maand geleden sinds mijn vorige verslag, dus hoogste tijd. De maand in Auroville vliegt voorbij en nu ik dit verslag opmaak zit ik in het koelere noorden, in Pabekh (provincie Uttarakhand).
Auroville is een veilige en rustige plek dat niet echt india is te noemen, fijn om in te acclimatiseren. Al snel kom ik erachter dat een maand tijd te kort is om het echt te leren kennen, want het is best groot en er gebeurt ook erg veel. Op mijn gastenverblijf waarvan er vele andere zijn kan ik me goed vermaken. Er is een gezellig internationaal gezelschap, waarmee ik veel interessante gesprekken heb en uitstapjes mee maak. Mijn tijd gaat verder op aan: afkomen van een jetlag, wennen aan de warmte, ooronsteking hebben, een trommelvlies aan laten groeien, interessante boeken lezen: the Tao of Physics en the Doors of perception, rondfietsen op mijn indiase brik en de omgeving verkennen, leren onderhandelen (en er veel en hard in falen), heerlijk eten in de vele restaurants die er zijn, enn meehelpen met een bouwproject samen met plaatselijke timmerlieden en metselaars.
Naarmate het einde in zicht komt in Auroville word het steeds interessanter en gezelliger. Anderen van het gastenhuis en ik worden her en der uitgenodigd voor pot-lucks. Dit zijn gemoedelijke feestjes met een feestmaal. Gemoedelijk omdat jezelf iets te eten meeneemt en daarmee makkelijk contact maakt met anderen, want hoe heb je die lekkere lime-papaya-bananen salade gemaakt? Nouja wat een leuke vraag, namelijk met lime, papaya en bananen. Echt ja echt.
Mensen zijn vaak ook erg gul met het eten en maken erg lekkere dingen. Naast het eten is er een kampvuur en word er door de mensen muziek gemaakt.
Ik ben in de laatste weken ook naar Sadhana forest geweest, een vrijwilligersproject dat onderdeel is van Auroville, zie foto. Dit heeft me erg geinspireerd en enthousiast gemaakt. In zoverre dat ik in een ongecontroleerd moment mijn ouders en zus via de mail bang heb gemaakt dat ik hier zou blijven plakken. Het is aanlokkelijk, maar vrees niet. Het is hier namelijk iets te warm voor mij.. en er wacht in Nijmegen ook een zeer interessant project op me (Meergeneratiewoonproject Nijmegen)
Het Sadhana forest project draait geheel op vrijwilligers en een aantal die er voor lange termijn zitten. Het is een herbossingsproject, zoals Auroville dat ook is, alleen verschilt het in organisatie. Ik vond het vooral wat overzichtelijker en integraler geregeld.
In de beginne was er een desolaat en droog stuk rode aarde dat geen water vasthield en daarmee enig leven onmogelijk maakte. In zeven jaar is door het project een groen geheel ontstaan met een steiging van het grondwaterpeil van 6 meter, door op verschillende manieren water vast te houden. Hierbij zijn omliggende indiase dorpen en hun landbouwgrond ook bij gebaat.
Wat me erg aanspreekt is dat het project veel sluitende kringlopen heeft en echt bezig is om een andere samenleving te vormen op gebied van watergebruik en afval. Daarnaast worden er veel principes ingezet omtrent geweldloosheid. De gemeenschap is daarom bijvoorbeeld veganistisch. Er is ruilhandel op basis van geschenken (gift based economy), je geeft dus een dienst en verwacht niets terug, maar vertrouwt erop dat wanneer je iets nodig hebt je het kan krijgen. Dit laten ze ook blijken op de wekelijkse rondleiding. Het word besloten met een smikkelfestijn en we kregen ook nog een cadeautje! En dit alles graties! Eausume!
Een van de uitstapjes met mensen van het guesthouse is naar Thiruvannamalai. Dit is een ekte ekte Indiase stad met een boel tempels en spiritualiteit, maar ook koeien op de weg waar alleen Indiase mensen een veelheid aan rijlanen zien, trottoirs bestaan uit zandgrond met valgevaarlijke rioolputten en er een constante symfonie aan claxons te horen is die doet denken aan overwinning van een WK.
Bij volle maan wandelen we rondom een heilige berg, samen met zo'n 100.000 (?) andere Indiase mensen. Dit geeft wel een soort van groepsgevoel, heel fijn. De wandeling is verder niet echt zoals ik het als romanticus had voorgesteld: over rotsige paden wandelen bij maanlicht, maar het is gewoon over straat met daarbij behorende Indiase chaos van bussen die zich door de menigte ploegen en brommers die vrolijk toeteren. Positief is de hoeveelheid verkopers onderweg die ons van eten en drinken voorzien. Echte spirituele bikkels doen het op blote voeten, dus dat laten we maar aan hen over. In de tempels is het gaan ook al op blote voeten, een lijdensweg over erg hete stenen in de zon (het is hier echt HEET aan het worden) En oppassen geblazen voor glas en dergelijke, want wondjes ontsteken. Ook is er vanalles tegen mijn benen gespletterd, waaronder geofferde kokosnoot(melk) en op straat vallende vlaai van een os. Hoort erbij.
Word vervolgd! Grt, Marten
Auroville is een veilige en rustige plek dat niet echt india is te noemen, fijn om in te acclimatiseren. Al snel kom ik erachter dat een maand tijd te kort is om het echt te leren kennen, want het is best groot en er gebeurt ook erg veel. Op mijn gastenverblijf waarvan er vele andere zijn kan ik me goed vermaken. Er is een gezellig internationaal gezelschap, waarmee ik veel interessante gesprekken heb en uitstapjes mee maak. Mijn tijd gaat verder op aan: afkomen van een jetlag, wennen aan de warmte, ooronsteking hebben, een trommelvlies aan laten groeien, interessante boeken lezen: the Tao of Physics en the Doors of perception, rondfietsen op mijn indiase brik en de omgeving verkennen, leren onderhandelen (en er veel en hard in falen), heerlijk eten in de vele restaurants die er zijn, enn meehelpen met een bouwproject samen met plaatselijke timmerlieden en metselaars.
Naarmate het einde in zicht komt in Auroville word het steeds interessanter en gezelliger. Anderen van het gastenhuis en ik worden her en der uitgenodigd voor pot-lucks. Dit zijn gemoedelijke feestjes met een feestmaal. Gemoedelijk omdat jezelf iets te eten meeneemt en daarmee makkelijk contact maakt met anderen, want hoe heb je die lekkere lime-papaya-bananen salade gemaakt? Nouja wat een leuke vraag, namelijk met lime, papaya en bananen. Echt ja echt.
Mensen zijn vaak ook erg gul met het eten en maken erg lekkere dingen. Naast het eten is er een kampvuur en word er door de mensen muziek gemaakt.
Ik ben in de laatste weken ook naar Sadhana forest geweest, een vrijwilligersproject dat onderdeel is van Auroville, zie foto. Dit heeft me erg geinspireerd en enthousiast gemaakt. In zoverre dat ik in een ongecontroleerd moment mijn ouders en zus via de mail bang heb gemaakt dat ik hier zou blijven plakken. Het is aanlokkelijk, maar vrees niet. Het is hier namelijk iets te warm voor mij.. en er wacht in Nijmegen ook een zeer interessant project op me (Meergeneratiewoonproject Nijmegen)
Het Sadhana forest project draait geheel op vrijwilligers en een aantal die er voor lange termijn zitten. Het is een herbossingsproject, zoals Auroville dat ook is, alleen verschilt het in organisatie. Ik vond het vooral wat overzichtelijker en integraler geregeld.
In de beginne was er een desolaat en droog stuk rode aarde dat geen water vasthield en daarmee enig leven onmogelijk maakte. In zeven jaar is door het project een groen geheel ontstaan met een steiging van het grondwaterpeil van 6 meter, door op verschillende manieren water vast te houden. Hierbij zijn omliggende indiase dorpen en hun landbouwgrond ook bij gebaat.
Wat me erg aanspreekt is dat het project veel sluitende kringlopen heeft en echt bezig is om een andere samenleving te vormen op gebied van watergebruik en afval. Daarnaast worden er veel principes ingezet omtrent geweldloosheid. De gemeenschap is daarom bijvoorbeeld veganistisch. Er is ruilhandel op basis van geschenken (gift based economy), je geeft dus een dienst en verwacht niets terug, maar vertrouwt erop dat wanneer je iets nodig hebt je het kan krijgen. Dit laten ze ook blijken op de wekelijkse rondleiding. Het word besloten met een smikkelfestijn en we kregen ook nog een cadeautje! En dit alles graties! Eausume!
Een van de uitstapjes met mensen van het guesthouse is naar Thiruvannamalai. Dit is een ekte ekte Indiase stad met een boel tempels en spiritualiteit, maar ook koeien op de weg waar alleen Indiase mensen een veelheid aan rijlanen zien, trottoirs bestaan uit zandgrond met valgevaarlijke rioolputten en er een constante symfonie aan claxons te horen is die doet denken aan overwinning van een WK.
Bij volle maan wandelen we rondom een heilige berg, samen met zo'n 100.000 (?) andere Indiase mensen. Dit geeft wel een soort van groepsgevoel, heel fijn. De wandeling is verder niet echt zoals ik het als romanticus had voorgesteld: over rotsige paden wandelen bij maanlicht, maar het is gewoon over straat met daarbij behorende Indiase chaos van bussen die zich door de menigte ploegen en brommers die vrolijk toeteren. Positief is de hoeveelheid verkopers onderweg die ons van eten en drinken voorzien. Echte spirituele bikkels doen het op blote voeten, dus dat laten we maar aan hen over. In de tempels is het gaan ook al op blote voeten, een lijdensweg over erg hete stenen in de zon (het is hier echt HEET aan het worden) En oppassen geblazen voor glas en dergelijke, want wondjes ontsteken. Ook is er vanalles tegen mijn benen gespletterd, waaronder geofferde kokosnoot(melk) en op straat vallende vlaai van een os. Hoort erbij.
Word vervolgd! Grt, Marten
-
04 Maart 2013 - 10:12
Jerôme:
:-) dank voor je verslag weer. Ik kijk nu al uit naar het volgende. -
04 Maart 2013 - 10:27
Leonie Gruppen:
Hoi Marten, wow wat gaaf zeg, zoveel indrukken ,al in zo'n korte tijd.
En je schrijft ook zo mooi :). Ik kijk nu al uit naar je volgende verslag!
Ik zou zeggen Enjoy en have FUN,en laat het lekker op je afkomen.
'X' leonie -
04 Maart 2013 - 14:11
Henny Tap:
Hoi Marten even een groet terug, fijn dat je het naar de zin hebt.En wat maak je veel leuke en interessante dingen mee.En als je tussen 100.000 duizend mensen nog geen groepsgevoel had gekregen dan moet je daar echt nog maar een poosje blijven.
Verder hier alles o.k. Gisteravond[ 4 maart] je ouders gezien en gesproken op de verjaardag van Hilkien, hebben ook even verteld hoe het jou verging en dat ze blij waren dat je het daar toch aan de te warme kant vond.Nou jongen jij ook nog weer een goede te tijd gewenst en pas goed op je zelf.
Hartelijke groeten van ons,
uit op dit moment zonnig Holland met een zeer aangename temperatuur.
Henk en Henny -
04 Maart 2013 - 21:25
Heleen Broekema:
superleuk om je verslag te lezen,
brengt me weer helemaal terug in de wereld van de zintuigen,
dank,en veel avontuur verder,
love from MWN! -
06 Maart 2013 - 11:12
T Im:
Hey Matt'n! Goed bezig jongen, blij dat het goed bevalt daar! En wacht maar, over een paar weken loop jij ook overal op je blote voeten met die hitte.
Groeten insixteenout! -
06 Maart 2013 - 16:12
Pimm:
Super je reisverslag te lezen Martin,
zo ga ik ook een beetje de wereld rond...
Liefs, en ik hoop mijn virtuele beschermengel begleidt je nog, Pimm. -
06 Maart 2013 - 17:58
Heilige Koe:
Moeoeooeooeoe -
06 Maart 2013 - 18:02
Wietske:
Coole verhalen zeg!
En die feestjes klinken vet!
plezierrrrr daar en niet stiekem toch blijven hoor! -
15 Maart 2013 - 16:45
Wim:
Hoi Marten,
Johan uit mijn woonproject is 2 maart naar Auroville vertrokken. Je zult hem niet hebben getroffen, schat ik in. Donderdag 28 februari heb ik het laatste deel van een film over Auroville gezien. Inderdaad een boeiend project en boeiende mensen. Voor ik er was was er via skype contact met Pieter, was ook even bij MWN. Heb je hem ontmoet?
MWN wacht inderdaad op je. Fijn dat je daar toch niet blijft. Vrijdag a.s. moet duidelijk zijn, of het project haalbaar is. Het is een mooi ontwerp, vind ik. Hoewel Michel Pott al weer praat over uitstel en Eric hem daar in steunt.
Ik wens je veel mooie (spirituele) ervaringen.
Wim -
08 Mei 2013 - 17:37
Robbert:
Hoi Marten,
Vriend Maarten Hunink wijst mij op jouw reisverslag. Hij moest aan mij denken, ik denk omdat ik het initiatief GeefEconomie in Nederland ben gestart.
Nu ik jouw verhaal zo lees en jouw ervaringen met Auroville lees, lijkt het me leuk je te ontmoeten. En... Ik woon in Nijmegen!
Geniet van alle prachtige ervaringen op jouw mooie reis!
Gulle groet, Robbert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
